دیگ فولادی کالور مدل C120

دیگ فولادی آبگرم

بطور کلی دیگ آب گرم (Hot Water Boiler)، یک مخزن تحت فشار می باشد که در آن آب (بعنوان سیال عامل) گرم شده و گرمای ذخیره شده در آن مورد استفاده قرار می گیرد. از دیرباز دیگ های آبگرم در ایران معمولاً در دو دسته اصلی چدنی و فولادی تولید و عرضه می گردند. اما امروزه در جهان بدلیل الزام به مصرف سوخت کمتر، موادی از قبیل آلومینیوم، کوپرونیکل، استنلس استیل و سایر مواردی از این دست بعنوان متریال پیشرو و اصلی در بویلرها مورد توجه می باشند.

دیگ های آبگرم در سیستم های گرمایش مرکزی مورد استفاده قرار گرفته و با استقرار آنها در موتورخانه ساختمان، می توان به مقاصد گرمایشی مورد نظر دست یافت. دیگ های آبداغ نیز از انواع دیگری از دیگ های فولادی هستند که با بهره برداری در فشار های بالاتر، آب داغ بالای 100 درجه سانتیگراد را در فاز مایع تولید می کنند. (بدون آنکه آب وارد فاز بخار شده باشد). دیگ های بخار، وظیفه تولید بخار از آب مایع را بر عهده داشته و از این بخار سوپرهیت تولیدی، در پروسه های مختلف استفاده می گردد.

در دیگ های آبگرم فولادی از فولاد کربنی به عنوان متریال اصلی در ساختار بویلر استفاده شده است. این دیگ ها از ظرفیت بیست هزار تا حدود بیست میلیون کیلوکالری بر ساعت تولید می شوند. ضمناً فشار کاری آنها می تواند تا 20 بار می باشد. البته هر چقدر ظرفیت حرارتی بویلر فولادی بالاتر باشد، توجیه مندی اقتصادی استفاده دیگ های فولادی نسبت به دیگ های چدنی بالاتر می رود. دیگ های آبگرم فولادی بعنوان بخش اصلی در سیستم های گرمایش مرکزی (موتورخانه) برای تولید آبگرم مستقیم برای رادیاتور، فن کویل، یونیت هیتر و همینطور گرمایش غیر مستقیم (توسط مبدل حرارتی) برای تأمین آبگرم مصرفی بهداشتی، سیستم های گرمایش از کف، آب استخر و جکوزی و … مورد استفاده قرار می گیرد.

دیگ های آبگرم فولادی به صورت زیر تقسیم بندی می گردند :

1- بویلر های فایرتیوب

2- بویلر های واترتیوب

بویلر های آبگرم فایرتیوب یا لوله آتشخوار، بویلر هایی هستند که با عبور محصولات احتراقی از درون لوله ها، آب اطراف لوله ها را به درجه حرارت مورد نظر می رساند. بویلر های آبگرم واترتیوب یکی از انواع بویلرهای آبگرم است که با عبور آب از درون لوله ها، و آتش و مواد احتراقی اطراف لوله ها، آب را به درجه حرارت مورد نظر می رساند.

بر خلاف دیگ های چدنی که بصورت پره ای به موتورخانه حمل می شوند، معضل اصلی همیشگی دیگ های فولادی وزن و حجم آنها است (علیرغم اینکه فشار کارکرد آنها بسیار بالاتر از نوع چدنی می باشد). معمولاً انتقال دیگ فولادی به موتورخانه یک پروژه مهم و اساسی می باشد. لذا نکته بسیار مهمی که باید همواره مد نظر داشت آن است که دیگ های فولادی بدلیل حمل بسیار دشوار و وزن بالا فقط باید یکبار خرید و منتقل شوند و حداقل تا بیست سال به هیچ وجه نیازی به هر گونه جابجایی آن متصور نباشد. حتی شاید به دلیل مسدود شدن گذرگاه های ساختمان تا موتورخانه (به مرور زمان)، دیگر امکان ورود یا خروج هیچ نوع بویلر فولادی به موتورخانه امکانپذیر نباشد. اما در صورتیکه انتخاب خوبی صورت پذیرد، عملکرد دیگ های فولادی بسیار مطلوب و رضایت بخش و مطمئن می باشد.

دیگ های فولادی آبگرم تولیدی شرکت آذران صنعت امرتات با نام تجاری کالور (Calor) با تکنیک شعله برگشتی و نوع دو پاس و با فشار کاری حداکثر 6 بار در رده بویلرهای آبگرم اروپایی دسته بندی شده و دارای راندمان حدود 88 درصد می باشند. این دیگ ها در عین دارا بودن قیمتی اقتصادی، وزن و ابعاد مناسب، دارای ساختار مکانیکال و عملکرد گرمایشی بسیار خوب و کیفیتی مطلوب و رضایت بخش می باشند.

دیگ فولادی آبگرم حرارت مرکزی کالور Calor

تجارب متنوع گروه های فنی و مهندسی در زمینه طراحی و تولید دیگ های فولادی توانست این مدل از بویلرهای آبگرم خوش ساخت و قدرتمند با عملکرد عالی را ارائه نموده و آنرا در زمره بارزترین و موفقترین دیگ های آبگرم حرارت مرکزی قرار دهد. مدل های دیگ آبگرم حرارت مرکزی CALOR^® در چهارده مدل مختلف و با ظرفیت حرارتی 36000 الی 800000 کیلوکالری بر ساعت، دارای فشار کاری 6 بار و تکنیک شعله برگشتی (Reverse flame) می باشند. سهولت در کاربری، ایمنی بالای کاربران این محصول، راندمان انرژی بسیار مطلوب، شکل ظاهری به روز و دارا بودن پانل کنترلی کامل نیز از جمله مزایای بارز بویلرهای CALOR^® می باشد.

حداکثر دمای کارکرد این بویلرها 90 درجه سانتیگراد بوده و و برای مقاصد گرمایشی انواع پروژه های مختلف مسکونی، صنعتی، تجاری، اداری و بیمارستانی ایده آل می باشند. این تیپ بویلرها دارای طول عمر مفید و قابلیت کارآیی بالا بوده که توانسته اند بازدهی حرارتی بیش از 88 درصد (در ظرفیت حرارتی مربوطه) را بدست آورند. بویلرهای CALOR^® ایده آل برای کارکرد با انواع مشعل های گازسوز ، گازوئیل سوز و مازوت سوز می باشند.

تعیین سایز سطح مقطع دودکش دیگ

تعیین سطح مقطع استک (دودکش) ساختمانی رابطه ای کاملا” مستقیم با دو فاکتور اساسی یعنی توان حرارتی دیگ و همچنین طول استک در ساختمان مربوطه دارد. از این رو می توان جدول زیر را برای یافتن اندازه سطح مقطع دودکش برای دیگهای کوچک در نظر گرفت.

محاسبه میزان گاز مصرفی برای هر دیگ

1- ابتدا ظرفیت حرارتی دیگ (بر حسب کیلوکالری بر ساعت) را از کاتالوگ می بینیم.

2- عدد ظرفیت حرارتی (بر حسب کیلوکالری بر ساعت) را بر عدد 9410 تقسیم می نمائیم تا میزان مصرف گاز مشعل مربوط به دیگ بر حسب واحد متر مکعب بر ساعت بدست آید.

X (m³/ساعت) = ظرفیت حرارتی (kCal/h) ÷ 9410

3- به همین ترتیب با یک تبدیل واحد ساده می توان مصرف گاز مشعل را بر حسب واحد متر مکعب در هر ماه بدست آورد.

Y (m³/ماه) = X (m³/ساعت) × 24 × 30

4- میزان مصرف گاز مشعل دیگ مزبور در هر ماه حداکثر با اختلاف 10 درصد از عدد خواهد بود. (10 در صد بیشتر یا 10 درصد کمتر)

تذکر بسیار مهم : باید فرد متذکر گردید که این محاسبه بر این اساس است که باید مشعل شما دقیقاً در همان ظرفیت حرارتی دیگ تنظیم شده باشد. چنانچه مشعل در همان ظرفیت حرارتی دیگ تنظیم نشده باشد عدد مصرف گاز مشعل با این عدد پیش بینی شده کاملاً متفاوت خواهد بود. در ادامه چگونگی تنظیم دقیق مشعل در عدد ظرفیت حرارتی دیگ که در کاتالوگ اعلام کرده ایم عنوان خواهد شد.

طریقه تنظیم دقیق مشعل دیگ بر روی ظرفیت حرارتی اعلام شده در کاتالوگ

1- ابتدا ظرفیت حرارتی دیگ (بر حسب کیلوکالری بر ساعت) را از کاتالوگ می بینیم.

2- عدد ظرفیت حرارتی (بر حسب کیلوکالری بر ساعت) را بر عدد  113000  تقسیم می نمائیم.

X (m³/5 دقیقه) = ظرفیت حرارتی (kCal/h) ÷ 113000

همانطور که در این رابطه مشاهده می کنید میزان مصرف گاز مورد نیاز مشعل دیگ در هر 5 دقیقه محاسبه گردیده است.

3- حال باید مصرف مشعل را بر روی عدد بدست آمده فوق تنظیم نمائیم. بدین منظور به سراغ کنتور رفته و در حالت مشعل خاموش عدد کنتور را قرائت می کنیم و آنرا دقیقاً یادداشت می نمائیم.

4- حال مشعل را روشن نموده و به مدت 5 دقیقه اجازه می دهیم که کار کند. رأس 5 دقیقه مجدداً عدد کنتور را قرائت می کنیم.

5- تفاضل رقم های قرائت شده در مراحل 3 و 4 را بدست آورده و آن را با عددX  یافته شده از مرحله 2 مقایسه می کنیم.

6- اگر تفاضل رقم های قرائت شده در مراحل 3 و 4 از X کمتر بود، شیر گازی مشعل را توسط آچار آلن بیشتر باز می نمائیم تا جریان گاز به مشعل بیشتر شود. بالعکس چنانچه رقم های قرائت شده در مراحل 3 و 4 از X بیشتر بود آنگاه باید شیر گاز کمی ببندیم تا جریان گاز به مشعل دیگ کمتر شود.

7- مراحل 4 تا 6 را مجدداً تکرار می نمائیم.

8- این روند را تا حدی ادامه می دهیم که میزان مصرف گاز در مشعل در 5 دقیقه، با عدد X یافته شده در مرحله 2 برابر گردند.

در این حال مشعل بر روی ظرفیت دیگ تنظیم است و به هیچ وجه نباید آنرا تغییر داد.

تعیین سایز کنتور گاز لازم برای دیگ

می دانیم که هر یک از تجهیزات گاز سوز بر حسب توان مصرفی خود دارای میزانی از مصرف سوخت می باشند. یکی از مصرف کننده های اصلی گاز در یک ساختمان دیگ آب گرم مستقر در موتورخانه ساختمان است. چنانچه از یک کنتور گاز مجزا برای دیگ موتورخانه استفاده شود می توان سایز این کنتور را به روش زیر بدست آورد.                                                                                                                       

– ابتدا میزان مصرف مشعل این دیگ را بر حسب متر مکعب در هر ساعت را توسط رابطه زیر می یابیم:                                                S (m³/h) = Q_burner (kW) × 0.106

– حال با مراجعه به جدول زیر می توان سایز کنتور گاز منحصرا” برای مشعل دیگ موتورخانه را یافت:

مثال : برای یک دیگ با ظرفیت 105 کیلووات که از مشعلی گازسوز با حداکثر توان 100 کیلووات استفاده میکند چه نوع کنتوری مناسب تشخیص داده می شود ؟

 S (m³/h) = Q_burner (kW) × 0.106 = 100 × 0.106  = 10.6

 که با مراجعه به جدول فوق کنتور G10 برای این کاربری مناسب تشخیص داده می شود.

تأمین هوای لازم برای احتراق مشعل دیگ

پر واضح است که دیگ حرارت مرکزی که در یک فضا (معمولا” موتورخانه) مشغول به کار می باشد در بخش مشعل نیازمند هوارسانی مکفی برای فرآیند احتراق می باشد. بدین منظور لازم است که ملاحظات اساسی در مورد هوارسانی به مشعل دیگ صورت پذیرد. ملاحظات زیر برگرفته از مبحث 14 مقررات ملی ساختمان در مورد هوای لازم برای احتراق می باشد.                                                                                     

در اتاق های موتورخانه با نوع درزبندی معمولی که حجم فضای نصب دستگاه های با سوخت مایع یا گاز بیش از 1 متر مکعب برای هر 177 کیلوکالری بر ساعت است تعویض هوای طبیعی برای تأمین هوای احتراق مورد نیاز دستگاه های آن کافی است. اما می دانیم که اکثریت قریب به اتفاق موتورخانه ها در کشور این شرایط را ایجاد نمی نمایند و معمولا” فضاهای موتورخانه ها با توجه به ظرفیت حرارتی دیگ و مشعل بسیار کمتر از این حد و حدود می باشند.

ممکن است که بخواهیم برای تأمین هوای احتراق مشعل از فضای مجاور با فضای تصب آنها کمک بگیریم که متقابلا” در این صورت نیز باید مجموع حجم ایندو فضای نامبرده حداقل برابر با 1 متر مکعب به ازای هر 177 کیلوکالری بر ساعت ظرفیت مشعل دیگ تخصیص یابد. اما برای جریان هوای بین این دو فضا نیز باید دو دهانه باز بدون مانع پیش بینی گردد که یکی به فاصله 30 سانتیمتر از سقف و دیگری به فاصله 30 سانتیمتر از کف روی درب یا دیوار بین این دو فضا باشد. اما سطح آزاد هر یک از این دهانه ها هم باید حداقل 1 سانتیمتر مربع به ازای هر 38 کیلوکالری بر ساعت ظرفیت دیگ و مشعل باشد. اما در صورتیکه حجم فضای نصب دیگ و یا حجم آن به همراه فضایی مجاور به مقادیر مذکور نرسد و یا اینکه ساختمان دارای درزهای هوابند باشد باید تمام یا بخشی از هوای احتراق مشعل دیگ حتما” از از بیرون ساختمان تأمین گردد. بدین منظور و برای کسب اطلاعات جزء به جزء و دقیق باید به فصول مربوط به هوای احتراق از مبحث 14 مقررات ملی ساختمان مراجعه                                    

اما تأمین هوای احتراق میتواند به صورت مکانیکی نیز صورت پذیرد. سیستم تعویض هوای مکانیکی و مشعل باید به هم وابسته و مرتبط باشند بطوریکه اگر سیستم تعویض هوای مکانیکی از کار بیفتد مشعل هم به صورت خودکار خاموش گردد . اما میزان هوایی که توسط سیستم تعویض هوای مکانیکی به داخل فضای محل نصب دیگهای با مشعل گازسوز یا مایع سوز وارد می گردد باید دست کم برابر با 1 متر مکعب در هر دقیقه به ازای هر 2400 بی تی یو بر ساعت ظرفیت دیگ و مشعل باشد.                                                                       

جدول مشخصات فنی دیگ فولادی آبگرم کالور مدل C120

مشعل پیشنهادي براي دیگ فولادی کالور مدل C120 به ظرفیت حرارتی 120000 کیلوکالري بر ساعت

جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد این محصول میتوانید دفترچه سوالات متداول آن را مطالعه کنید.

برای مشاهده دیگر محصولات دیگ فولادی کلیک کنید.

جهت بررسی و خرید  تاسیسات گرمایشی کلیک کنید.

فروشگاه آذران صنعت امرتات ارائه دهنده انواع تجهیزات گرمایشی و استخر